ഇന്നു ആശുപത്രിയില് കുഞ്ഞമ്മയെ കാണാന് പോയി. മൂന്നു നാലു ദിവസം ആയി അത്യാസന്ന നിലയില് കിടക്കാന്
തുടങ്ങിയിട്ട്. ഒരു വടവൃക്ഷം വെട്ടിയിട്ട പോലെ, കിടക്കയില് ഓക്സിജന്റെ സഹായത്തോടെയും, ബോധം ഇല്ലാത്ത അവസ്ഥയില്
ഇടക്കുള്ള മുരള്ച്ചയില്, ആ ശരീരം കിടന്നു . അത് കണ്ടു നില്ക്കാന് എനിക്ക് കഴിയില്ല. എന്റെ അമ്മ ഞാന് പ്രതീക്ഷിചതിനെക്കാള്, നന്നായി ആ രംഗം നോക്കി നിന്നു. അതോ അതും അവര് സഹിക്കുകയാകം. പുറത്തു പലരും ഉണ്ടായിരുന്നു.
ഒരു നിമിഷം ഞാന് ഓര്ത്തു,..ഒരു വംശം ആണ് ഇല്ലതകുനത്? ഒരു വലിയ കുടുംബത്തിന്റെ മുന്പിലെ കണ്ണി പൊട്ടാന് തയ്യാറായി നില്കുന്നു. ഒരു തണല് ആണ് നഷടപെടുന്നത്...
No comments:
Post a Comment