നീ ഉയര്ത്തി വിട്ട ചുവന്ന പട്ടം, എന്റെ
വിണ്ണിലെ ദേവന്നു തൊടുകുറി ചാര്ത്താന്
പിന്നെ, നക്ഷത്ര മാലയില് കോര്ത്തിടാനും
മേഘങ്ങള് കാളസര്പ്പത്തെ കണക്കായി
നിന്നെ വിഴുങ്ങുവാന് നില്ക്കുന്ന മാതിരി
മുന്നേ നീ നില്ക്കേണം, പിടികൊടുക്കാതെ
വര്ണങള് മഴവില്ലായ് നിരക്കും നിന് ചുറ്റും
കൊടി,തോരണം,കാലാള് പടയൊരുക്കം,
പിന്നെ മണ്ണില് പെയ്യുവാന് കാലവര്ഷം
വിണ്ണിന്റെ മാറ് പിളര്ന്നു പൊയ് ഞെട്ടറ്റു
നിന്റെ നെറ്റിയില് വീഴുന്നു രക്തപുഷ്പം
No comments:
Post a Comment